Vijverwater

Waterkwaliteit

Water is de belangrijkste component in een vijver. Toch wordt hieraan lang niet altijd de aandacht besteed die nodig is. Het verschil tussen vijverwater van goede en slechte kwaliteit is dan ook niet vanaf de buitenkant te zien.

Goed vijverwater is rijk aan mineralen. Dit wordt ook wel hard water genoemd. Hard vijverwater bevat voedingsstoffen voor de zuurstofplanten en kan veel koolzuur (CO2) opnemen. Wanneer vijverwater te zacht is, zullen de zuurstofplanten niet goed groeien. De vijver krijgt hierdoor problemen zoals algengroei en troebel water.

Waterhardheid vijverwater

De waterhardheid zegt iets over de totale hoeveelheid mineralen die in het vijverwater opgelost is. Deze mineralen zijn hoofdzakelijk calcium- en magnesiumverbindingen. De waterhardheid in een vijver wordt gemeten met twee waarden: de GH-waarde en de KH-waarde. Daarnaast kennen we de PH-waarde van het vijverwater, die gebruikt wordt om de hoeveelheid vrij koolzuur (CO2) in de vijver te meten. De waterhardheid van het leidingwater in uw woonplaats controleren kan via de site van uw waterleidingbedrijf.

GH-waarde vijver: gezamenlijke hardheid

De GH-waarde van vijverwater geeft aan, hoeveel mineralen er in totaal in het water opgelost zijn. Deze waarde kan variëren van nul (regenwater) tot ruim boven de 20 (kalkrijk bronwater). Voor vijverwater is een waarde tussen de zeven en twaalf echter ideaal. Bij deze waarde bevat de vijver namelijk genoeg voedingszouten, om de zuurstofplanten te laten groeien.

KH-waarde vijver: karbonaathardheid

De KH-waarde van vijverwater geeft, aan hoeveel karbonaat er in het vijverwater is opgelost. Een karbonaat is een chemische verbinding tussen een mineraal en koolzuur. Anders gezegd: de KH-waarde laat zien, hoeveel gebonden koolzuur er in de vijver aanwezig is. Ook koolzuur is een belangrijke voedingsbron voor de zuurstofplanten. De KH-waarde van water kan variëren van nul (regenwater) tot tegen de 20. Voor de vijver is een waarde tussen de zeven en vijftien het beste. De vijver bevat dan genoeg gebonden koolzuur, om de zuurstofplanten te laten groeien.

Teruglopende waterhardheid

In elke vijver valt regen. Het gevolg hiervan is, dat de hardheid van het vijverwater geleidelijk terugloopt. Wanneer de hardheid echter te ver daalt, zullen er problemen ontstaan met de groei van de zuurstofplanten. Uiteindelijk zal de vijver hierdoor last krijgen van algen en/of troebel worden.

Het is daarom voor elke vijver noodzakelijk de hardheid periodiek te meten en zo nodig weer op peil te brengen. Het meten van de hardheid kan met een speciale testset. De hardheid kan verhoogd worden met Mineral Clay, GH-Extra en KH-Extra.

pH-waarde: de zuurgraad van de vijver

Behalve de GH- en de KH-waarde wordt ook de pH-waarde van de vijver genoemd als indicator voor de waterkwaliteit. De pH-waarde geeft aan, hoe zuur het vijverwater is. Hoe zuurder het water, des te meer vrij koolzuur (CO2) hierin opgelost zit. De hoeveelheid vrij koolzuur in een vijver is echter niet constant. Overdag daalt deze namelijk en ’s nachts loopt deze juist op. Een ideale pH-waarde schommelt ’s ochtends rond de zeven en ’s avonds rond de acht.

Een te lage pH-waarde komt niet veel voor. Een te hoge pH-waarde echter wel. Deze hoge waarde wijst op een gebrek aan vrij koolzuur in de vijver. Dit kan het gevolg zijn van te weinig bacteriën in de vijver. Bacteriën produceren in de vijver namelijk koolzuur.

De pH-waarde kunstmatig verlagen is meestal zinloos. De werkzame stof in een pH-verlagend middel is over het algemeen wijnsteenzuur. Dit maakt het water in de vijver wel zuurder, maar voegt geen vrij koolzuur toe.

Waterwaarden vijver meten

Met een druppeltestset kunnen de GH-, KH- en pH-waarde van de vijver eenvoudig gemeten worden. Met zo’n test kunnen de waterwaarden circa 50 keer gemeten worden. Een testset is een dan ook onmisbaar hulpmiddel voor de vijverliefhebber. Hiermee kan immers in kaart gebracht worden, hoe de kwaliteit van het vijverwater is.

In onderstaande tabel is opgenomen, wat de juiste waterwaarden zijn voor vijverwater en hoe deze waarden bereikt kunnen worden.